Lieve lezer,
"Still dancing" is de naam van de pagina waar deze berichten staan en dat is wat ik doe. I am still dancing. Ik geef niet op, want wanneer ik opgeef zal ik vallen. De titel van deze pagina verschijnt op de balk van het internet: "Ik val niet, ik dans". Ook dat klopt. Ik val niet, wanneer ik val dan zal ik dansen. Dansen, dansen, dansen, tot ik niet meer kan. Ik geef niet op; I am still dancing. En wanneer ik opgeef zal ik vallen, maar ik val niet... Want ik dans.
Tot ik niet meer kan. Tot de energie op is, het doorzettingsvermogen, de kracht. Tot het hoofd vol is, de paniek overheerst, de gedachten het winnen. Tot het lijf het opgeeft, tot de onuitputtelijke bron toch leeg is, tot de uitvlucht geen uitweg meer is. Totdat iemand je vasthoudt, tot iemand je opraapt of je vangt. Tot iemand je in zijn armen neemt en voorlopig niet meer los laat.
Tot je gered wordt of tot je opgeeft en verliest.
Tot je gered wordt of tot je opgeeft en verliest. Die onzekerheid is er altijd, die vraag staat altijd open. Zal iemand je vangen wanneer je valt? Zal iemand het zien? Zal iemand de moeite nemen om je te vertellen dat het goed komt?
Of zal je te pletter vallen. Zal je verliezen, de pijn van de val niet meer te boven komen. Zal je stiekem verdwijnen, zonder dat iemand het opmerkt. Zonder dat iemand zich zorgen maakt en zonder dat iemand iets om je geeft?
Zal je ooit opgeven? Of kan je altijd doorgaan? Op de kracht van het doorzettingsvermogen, op de wilskracht. Op de wens om niet gezien te worden en niet zielig gevonden te worden. Op de in stand houding van het perfecte beeld dat je van jezelf hebt geprobeerd neer te zetten.
Het perfecte beeld. Iets dat verre van gelukt is. Was je maar perfect. Was je maar lief, mooi, slim, dun, dapper en geweldig. Hield de wereld maar van je en zagen ze wat voor een goed en mooi persoon je was. Als je die persoon al was. Als je niet zo'n mislukt en nietig persoon geweest was als je nu bent. Zoals je jezelf nu ziet. Mislukt, verschrompeld, lelijk, dom, verpest en vooral niets waard.
Geen liefde waard, geen aandacht waard, geen complimentjes waard. Jij bent nog minder waard dan een stofje op de grond. Nog minder dan een korreltje zand op het strand en nog minder dan een druppel water in de oceanen. Jij bent niets waard, helemaal niets. Precies niets of nog minder dan dat.
Wat zou je graag iets waard zijn, van betekenis zijn in deze wereld. Zien hoe mooi het leven is en kan zijn. Wat zou je graag genieten, het leven nemen zoals het is.
Gelukkig zijn.
Wat zou je graag zien hoe mooi je bent. Hoe mooi de wereld jou vindt en hoe sterk de wereld in jou gelooft.
Wat zou je dat geloof graag over willen nemen, het willen geloven. Willen vertrouwen op wat de wereld jou vertelt. Wat zou je graag jezelf willen zijn en daar genoegen mee nemen. Wat zou je graag willen accepteren, willen genieten van het pad dat nog voor je ligt.
De angst opzij willen duwen en ergens vol voor gaan. Niet meer door hoeven lopen op je reserves, je niet meer hoeven verstoppen in het niet eten. Niet meer hoeven vluchten voor het leven. Voor het leven dat zo ontzettend eng is.
Tot die tijd blijf je doorgaan, geef je niet op.
I am still dancing. En wanneer het niet gaat, dan dans ik door.
Ik val niet, ik dans.
Liefs Isa.